Natuurbescherming en onze liefhebbers

Het doel van natuurbescherming is volgens mij in eerste instantie, het behouden van zoveel mogelijk natuur en het behouden van de eigen soorten in zo een natuurlijk mogelijke omgeving. Door de industriële ontwikkeling vanaf 1950 is er ontzettend veel natuur verloren gegaan rondom ons. Men probeert, met succes, de overblijvende gebieden te beschermen en waar mogelijk gebieden samen te voegen om grotere leefgebieden te creëren. Ik denk dat ieder logisch denkend mens en zeker onze liefhebbers zich kunnen vinden in dit streven. Zelfs nog sterker, iedere serieuze watervogelliefhebber maakt op zijn eigen stukje grond een kleine oase.

Iedereen probeert hij zijn dieren te houden in een zo natuurlijk mogelijke omgeving. Niet alleen zijn eigen dieren voelen zich dan beter maar ook tientallen andere soorten vogels, planten enz. vinden in deze kleine perken een plaats waar ze kunnen vertoeven en soms zich zelf voortplanten. Iedere m² meter grond die gebruikt word voor de natuur is er één die gewonnen word en behouden blijft. Als we al deze m² die onze liefhebbers gebruiken samen optellen komen we tot een zeer groot geheel van een gebied waar de natuur beschermd word.

Het belang van deze kleine stukjes komt o.a. ook tot uiting bij bv. de jaarlijkse vogeltellingen waar men promoot om in zijn eigen tuin, ook kleine natuurgebiedjes, de vogels te tellen en te catalogiseren. Het is de plicht van iedere houder van watervogels in een beschermde omgeving om zijn perken zo in te richten dat de natuur er zich kan ontwikkelen en vooral dat de vogels er zich thuis voelen, zowel de eigen dieren alsook de anderen.Natuurlijk word dit moeilijker naargelang de perken van onze liefhebbers kleiner worden. Grote stukken grond om dieren te houden in beschermde omgeving worden schaarser en schaarser. Onze liefhebberij zal zich moeten ontplooien op kleinere stukjes grond, maar ook daar kan er aan natuurbescherming gedaan worden.

Dit is één van de grote uitdagingen voor onze liefhebbers in de toekomst. Kan ik om mijn eigen terreintje een zo natuurlijk mogelijk biotoop maken waar mijn eigen vogels zich thuis voelen maar waar we ook bijdragen aan het behoud van de natuur. Door het inspelen op de huidige tendensen komen we weer wat korter samen met de natuurbeschermers en laten we vooral zien dat naast het houden van vogels in beschermde omgeving, ook de natuur aan ons hart ligt.

Het doet mij soms pijn aan het hart om kale, overvolle perken te zien waar er nog geen struik, plant of bodembedekking meer te zien is. Dit mag zeker niet ons streven zijn. Tevens zullen onze eigen dieren ook hier niet gelukkig zijn. Wat is er mooier dan een prachtig begroeide vijver in een betonnen woonwijk? Wat is er mooier dan een kleine vijver met tuintje in de stad? Wat is er mooier dan een groene oase met vijvers op een industrieterrein. Waar er in het verleden vooral de nadruk gelegd werd op het behouden van wilde soorten in beschermde omgeving komt er nu deze belangrijke taak bij. Ieder weldenkend mens die in zo een klein natuurparkje op bezoek komt zal niet anders dan kunnen beamen dat een vogelliefhebber zorg voor zijn dieren en hart voor de natuur heeft.